Gebeurd

Grote K

Kunst met de grote K, het is me soms wat. Omdat we vrijkaarten kunnen krijgen voor alle voorstellingen op ons werk, gaan E., H. en ik regelmatig eens ‘s avonds terug naar onze werkplek. Gisteren stond er een dansvoorstelling op het programma. Twee dansvoorstellingen eigenlijk. De eerste paar minuten van de eerste voorstelling had ik al een “oh nee, dit komt niet goed,” gevoel. Vorige week hadden we ook een dansvoorstelling gezien en die was ook redelijk vreemd geweest tijdens de eerste vijf minuten. Ze hadden toen gewoon vleeshoop gespeeld. Letterlijk. Ik besloot de kat nog even uit de boom te kijken. De actie kwam echter niet. Het bleef niet bij die ene man die spastische bewegingen maakte. Oh nee. Er kwam nog een meneer die op een gong ging “spelen” en een meneer die met een blauw zeil achter de danser aanliep. Trouwens, de danser trok opeens een rood kleed aan en begon toen opnieuw dezelfde pasjes uit te voeren. Ik voelde de drang opkomen om luid “Lady in red” te beginnen zingen, maar zoiets kan je natuurlijk niet maken. De rest van de avond heb ik het dan maar gezongen en gefloten. E. vond het ook maar niets. Ze begon tegen me te fluisteren tijdens de voorstelling. Zo van “stel je voor dat ik een hele dag met zo’n zeil achter je aan zou lopen, dat zou ook nogal een zicht zijn,”. Ik heb me serieus kunnen houden. Min of meer toch.

Onze verwachtingen voor de tweede voorstelling lagen iets hoger. Er zou muziek van Bach in voorkomen. Bach. Eindelijk iets normaals! Want zo een halfuur naar een gong luisteren en daaronder het geluid van schelpjes in een bokaal is echt geen aanrader. Omdat er Bach werd gebruikt dachten we dat de dans in die voorstelling iets normaler ging zijn. Mispoes. De opzet was het enige leuke aan die voorstelling. Nee, echt. Het podium was in het midden en het publiek zat dus zogezegd tegenover elkaar. Langs de ene kant stond een hout staketsel met daaraan een matras vastgemaakt. Ik verwachtte al dat er iemand daar tegen zou lopen tijdens de voorstelling… Maar dat ze er vijfhonderd keer tegen aan zouden lopen, dat had ik niet verwacht. I-rri-tant! En die bleven maar verder gaan. Dat was min of meer de voorstelling. Eerst liep het meisje vijfhonderd keer tegen die matras, terwijl de man langzaam naar een matras liep die op de grond lag. Daarna zeiden ze drie keer na elkaar hetzelfde dialoogje tegen elkaar. Om daarna van kant te verwisselen. De man liep nu op tegen de matras en het meisje liep langzaam naar de matras op de grond en terug naar haar zetel. Maaaaat.

E. en ik waren natuurlijk later op de fiets bezig over die voorstellingen. “Had die man nu eigenlijk een onderbroek aan?” vroeg ik op een gegeven moment, want uhm… ik had vaag zijn flietertje gezien. E. “Awel, dat heeft mij dus ook tien minuten bezig gehouden en die had er dus geen aan,”. Ik: “Ja, dat dacht ik al *draait met ogen*,”. E: “Ik heb nog zitten denken: amaai Kathleen moet nu nogal een zicht hebben toen die kerel daar gebukt zat,”. Kunst met een grote K is gewoon exhibisionisme als je het mij vraagt. Nee, echt. Gisteren liep die vrouw halfnaakt rond en die man ook. Tijdens de vorige dansvoorstelling liepen ze daar ook al halfnaakt rond. Echt waar. Als je blote borsten wil zien, ga dan naar de “moderne dans”. En ik heb zo ook mijn vragen bij “moderne dans”. Volgens mij, als je iemand op een podium zet die een epileptische aanval krijgt, en je zegt aan de mensen die de zaal binnengaan dat het “moderne dans” is, volgens mij zou geen een persoon in dat publiek merken dat het om een epileptische aanval gaat en niet om een dansvoorstelling of om iemand die spasmen krijgt.

Man, man, man. Het einige wat ik nu wil is kunst met een kleine k. De nieuwe film met Hugh Grant of zo. Lekker hersenloos.

You Might Also Like

  • Ráchie

    Arme jij… maar gelukkig is er ook “echte” kunst te vinden hiero. Alleen soms goed zoeken. En trouwens zoveel naaktheid hoeft van mij ook niet, je ziet het tegenwoordig overal :s
    Waar loop je eigenlijk stage dat je aan zoveel vrijkaartjes komt? Ben toch een beetje jaloers 😉

  • Flater

    Dat is moderne kunst: zoeken naar originele ideeën en wegens het gebrek aan ideeën dan maar idioot doen. Mij krijg je voor geen geld naar zulke voorstellingen: half-naakt vrouwen of zelfs volledig naakte vrouwen. Zelfs niet met vrijkaarten. Geef me maar iets ouderwets.
    groetjes

  • Marleen

    Was ‘t niet sexy dan? 😛

  • Het Radiofonisch Instituut

    Epilepsie en moderne dans… grappig beschreven!

  • Bruno

    Idd, de eeuwige klaagzang over moderne kunst. Net zoals men ook het impressionisme eerst genadeloos afkraakte. Het enige verschil met nu is dat het impressionisme de aanwezig borsten net iets vager afbeeldde terwijl ze er hier blijkbaar alweer volop mee in je gezicht duwen. Nuja, mij zou je er eigenlijk ook niet direct naartoe kunnen sleuren.

  • Pin It on Pinterest