In de Libelle van deze week staat een enquète over vrouwen en schoenen. Maar liefst 19.537 dames tussen 15 en 65 jaar namen deel aan de enquète. Samen hadden deze dames (hou je vast) 295.788 paar schoenen. Jawel, gemiddeld 15 paar schoenen per deelneemster. Blijkbaar zijn schoenen de natte droom voor iedere vrouw. Iedere vrouw, behalve ik dan.
Sinds begin maart ben ik op zoek naar nieuwe schoenen. Lente-zomer-herfst schoenen. In de winter heb ik mijn laarzen. Naar die laarzen heb ik ook dagen, misschien zelfs weken moeten zoeken. Goed, dat hoofdstuk is afgehandeld. Die laarzen gaan nog wel een paar jaar mee vermoed ik. Het zijn dus de lente-zomer-herfst schoenen die me parten spelen. Ik loop al vijf jaar met dezelfde sportschoenen rond. Donkerblauwe Patrick’s. Die zitten verbazend goed en verslijten niet al te snel, maar na vijf jaar ligt de achterkant van beiden schoenen toch bijna open. Hoogste tijd voor een nieuw paar “kan ik onder alles en altijd dragen, ook als het regent” schoenen. Mijn zoektocht begon in Amsterdam omdat er daar zoveel meer schoenenwinkels zijn. Jammer genoeg was de zoektocht vruchtenloos. In België was het niet veel beter.
Ondertussen was ik ook opzoek naar een iets elegantere schoen. Ik heb een paar ballerina’s, leuke ballerina’s die lekker zitten, maar ze passen niet onder al mijn kleren. Ze gaan bijvoorbeeld niet onder een rokje met bloemenprint. Een ander nadeel is dat ik redelijk snel zweetvoeten krijg in die schoenen. Ze zijn intussen ook weeral drie jaar oud. Ik heb ze nog meegebracht uit IJsland.
Donderdag trokken de mama en ik op jacht. Ik heb ongeveer iedere schoen gepast die me enigszins aanstond. In de Brantano vond ik een heerlijke schoen met retro-kleurtjes (vuiloranje, vuilrood en bruin, misschien was de schoen gewoon vuil) in maat 37. Hoera! Mijn maat en een leuke schoen. Passen die handel. Na twee stappen vielen de schoenen uit. Te groot. Té groot?! Een 37? Dat is mijn normale maat. In maat 36 hadden ze hem niet meer. Frustraties.
In de volgende schoenenwinkel viel ik achterover van de prijzen. Ze hadden er wel Camper schoenen en ik ben helemaal wild van Camper schoenen. Ik heb nog nooit een paar van dat merk gehad, maar toch. Briljante schoenen. Goed breed, wat goed is voor mij, want ik heb nogal brede voeten. Kleine, brede voeten. Niet meteen een aanrader. De ballerina’s die tegenwoordig zo in zijn, zijn voor mij te knellend. Naast de Camper schoenen vond ik nog een paar schoenen die ik wel redelijk vond. Mijn moeder en ik probeerden de naam van het merk te onthouden om later even naar te googlen, maar tegen dat we thuis kwamen waren we het allebei vergeten.
Deze ochtend ben ik dan een keertje naar Leuven gegaan en ben ik alleen naar schoenwinkels geweest. Goed, ik ben ook eventjes de Only winkel binnen gegaan. Ik wist helemaal niet dat wij een Only hadden in Leuven. *begint hysterisch te gillen*. Ik ben blij nu. Only is goed. Soit. Wederom veel schoenen aan mijn pikkels gehad, maar ze waren of te groot of ze knelden. Ik ben lichtelijk gedeprimeerd thuis gekomen. Mijn besluit stond vast, ik zou nog wel een jaartje doen met de schoenen die ik nu had.
De papa besloot dat we nog een keer naar de Vavantas zouden gaan om daar een keertje te kijken. De Vavantas is een coole winkel. Alleen al van de geur die daar hangt. Zaaaalig. En toen werd ik verliefd op een paar schoenen. Er was een 37, maar na vijf stappen vielen de schoenen uit. Te groot?!? Ze vielen uit, begot. Dan maar een 36 passen. Te klein. KAN IEMAND ME DAT EVEN UITLEGGEN ALSJEBLIEFT?!? Ik heb net geen scène gemaakt in de winkel, maar grrrr… Ik was kwaad. Je zou voor minder geheel depressief worden. Ugh. 🙁
“Een middag schoenen kopen is een beetje vakantie, vindt vier op tien.” (Libelle Enquète). Ja, een vakantie waarbij je gemarteld wordt, je geen eten krijgt en vervolgens nog eens zonder water een woestijn wordt ingestuurd of zo. Djeeses, waar gaan die mensen dan op vakantie vraag ik me af?
Probeer de zappa eens in Antwerpen: ik ben er van overtuigd dat jij daar schoenen supermooi gaat vinden. Ze hebben die winkel ook nog op andere plaatsen (Knokke weet ik zeker, voor de rest niet), maar jammer genoeg niet in leuven.
De schoenen die ze daar verkopen zijn altijd heel kleurrijk en er is altijd wel iéts speciaals aan, en veel van hen zijn suuuperschattig. Jammer alleen dat ze vaak ook ietsje duurder zijn. Camper hebben ze daar ook trouwens 🙂
Ben ik blij dat ik een man ben. Schoenen kopen duurt bij mij vijf minuten!
Ikke blij met men zwarte balerinakes 😀 Heb er ook wel naar moeten zoeken in een stuk of 3 filialen van Torfs en nog een andere winkel (die 39 was overal weg en de 38 was te klein). Uiteindelijk heb ik ze gevonden en .. 39 was te groot! Viel zowat van men voeten. De mevrouw heeft mij dan zo’n inlegzooltjes aangesmeerd, efficiënt wel want die vullen een halve maat op (misschien een tip?). MAAR .. ik heb deze zooltjes nog niet gebruikt :p Eigenlijk passen de schoenen toch perfect .. Mijn voeten zijn ineens een halve maat groter geworden ofzo 😉
Bij mij is het traditie om juist in het buitenland schoenen te kopen. Daar kom je altijd leuke dingen tegen die niemand anders heeft 😉
Ik ben een ware ramp wat schoenen kopen betreft. Ondertussen heb ik al wel een paar leuke exemplaren, waar ik telkens bij toeval op stootte. Maar die kan ik allemaal maar sporadisch aan, wegens te kleurrijk/speciaal/niet echt denderend zittend. In mijn ‘neutrale’ schoenen zitten gaten enz wegens te veel/intensief gedragen, maar mijn zoektochten zijn steeds rampzalig, en ik raak dat ook zeer snel beu. Ach ja. Een aanrader in Antwerpen is inderdaad Zappa (Kammenstraat) waar ze oa Camper en Fly (flylondon.com) verkopen, steeds origineel maar wel duur. Verder is Sacha ook ok (sacha.nl). Succes!
Ik deel je pijn, en ik ben niet eens een vrouw. Ik heb welgeteld 2 paar schoenen. 1 paar goeie, degelijke combats. Mijn vorig paar heeft na een half decennium zowat de geest gegeven, voornamelijk omdat mijn voeten blijkbaar niet 100% recht staan waardoor de schoenen nogal snel aan de binnenzijde afslijten. Vreemd.
Mijn ander paar zijn bruin-met-wit-en-rode Nike sprint brothers. Het heeft mij een dozijn schoenwinkels, bloed, zweet en net geen tranen gekost om die te vinden. En dan nog zijn ze maar half met mijn goesting.
Ik wou in Wales bij Stead & Simpson een voorraadje van hun heerlijke sportschoenen (lekker retro, beetje afgesleten leer etc) gaan inslaan, AAN £10 HET PAAR, maar ze hebben hun winkel in Cardiff gesloten net voor ik wou gaan hamsteren. Tsja :(. Dan vindt een mens eens schoenen die hem aanstaan :(.
Hmm .. misschien ben ik toch een vrouw :/
Ik heb ookaltijd last met schoenen passen of te groot, te klein, te krap, te breed geef mij maar gewoon slipper in de zomer 😛
“(vuiloranje, vuilrood en bruin, misschien was de schoen gewoon vuil)” 😀
‘k Heb het efkes nageteld en ik heb 7 paar schoenen, ohmygooood!! Wel inclusief wandelbottinnen, sandalen en katsjoe botten enzo…
En uiteindelijk loop ik dan nog op blote voeten. 🙂
Ik had vroeger de gewoonte om schoenen te kopen in maat 38 omdat de schoenen die ik wilde altijd vanaf 38 gingen. Ik had eigenlijk maat 35, dus deed ik er zooltjes in en voila 😛 Stomme acties, want die schoenen pas ik nu nog niet. Schoenen kopen is een ramp, maar voor mij is het meer een ramp dat ik maar blijf kopen en kopen.
arm kind, kleine brede voeten lijken me inderdaad geen aanrader
maar vijftien paar schoenen heb ik ook niet hoor?
aahww, ik heb medelijden ^^
moet je s proberen schoenen te vinden in maat 44 😛 ook vervelend ^^
Ik heb grote maar smalle voeten. Voor elk paar schoenen dat ik uiteindelijk koop zijn er vijf droomparen gepasseerd die niet in mijn maat bestonden. Niet bestààn, daarmee bedoel ik dat ze er nooit geweest zijn en nooit zullen zijn, zodat ik ze zelfs niet kan bestellen. Verder ben ik zelf ook best groot, dus alles met hakken is ook al not done. Begin maar eens… Dan schiet er zowieso al niet veel meer over. Schoenen shoppen is k*t.