Wijvenweek

Een mening, begot

Ik ging normaalgezien over iets anders schrijven, voor mijn “dit wijf heeft een mening”-bericht, maar toen wierp Facebook me deze foto en dit artikel toe. Drie topmodellen voor ze gephotoshopped worden en op de cover van een of andere glossy magazine verschijnen. Laten we eerlijk zijn: één heeft het lijf van een tienjarig meisje zonder borsten, de tweede heeft een dood-normaal vrouwenlichaam en de derde ziet er ook vrij normaal uit met wat vollere borsten.

Zelf lees ik geen glossy magazines. Die interesseren mij niet. Te veel reclame, te weinig inhoud. Ik kijk ook geen televisie, waardoor ik ook niet geconfronteerd wordt met reclames voor parfums en andere schoonheidsproducten die je beloven er als een ware Venus uit te zien. En toch, toch maak ik me druk om mijn lijf, mijn witte stompjes die ik mijn benen noem, mijn buikje, de bizarre vetopslagplaats op mijn bovenarmen, mijn schouders die breder zijn dan die van de gemiddelde vrouw,… Ik zie foto’s van modellen passeren op Pinterest en ik zie ze op sommige blogs verschijnen en ja, ik word daar op de een of andere manier door beïnvloed blijkbaar, hoe zeer ik ook mijn kop struisvogelsgewijs in het zand wil steken.

Langs de andere kant besef ik héél goed dat er héél veel Photoshop aan de pas komt bij het maken van die foto’s. Ik werk zelf gemiddeld acht uur per dag met dat programma, hetzij om websites te designen, maar ik ken de trukken van de foor ook wel. Ik weet de liquify tool te gebruiken om een paar extra kilootjes en vetrolletjes te doen verdwijnen of de clone tool om die puistjes weg te werken. Je kan iemand er helemaal anders doen uitzien: vollere borsten, smallere heupen, buikje weg, cellulitis gone, een bruiner velletje,… En dat is niet ok. Helemaal niet ok. Dat geeft een compleet vertekend beeld van de werkelijkheid enkel en alleen om een product, een image te verkopen.

Hoewel ik soms inzit met mijn lijf, kan ik heel goed plaatsen waar die irritationele nood om er ge-wel-dig uit te zien vandaan komt. Het wordt opgelegd door de boekskes die willen dat ik hopen make-up koop (epic fail, daar :P) en de bedrijven die crèmekes tegen de cellulitis en rimpels op de markt brengen. Ik ben me bewust van wat er met mij wordt gedaan door de media (thank god) en ik probeer me daar dus zo min mogelijk iets van aan te trekken. Soms lukt dat. Soms niet. Maar wat met die veertienjarige grietjes die zich uithongeren om er net zo uit te zien als die gephotoshopte modellen? Wat met die meisjes die opgroeien met de boodschap dat als ze er niet zo fantastisch uitzien ze nooit aan een man zullen geraken? Wat met die vrouwen die geen bikini aan durven te trekken omdat ze denken dat ze een dikke buik hebben terwijl ze potdekke drie kinderen op de wereld hebben gezet?

Van mij mogen ze al dat gephotoshop afschaffen en mij gewoon die supermodellen zo op de cover zetten. Het plusmodel in het midden (jawel, plusmodel, want ze heeft toevallig een maat 38/40 en geen maat 32) daarmee kan ik mij vergelijken. Die heeft mijn lijf, mijn rondingen. Ik zie tienduizend keer liever zo’n échte madam op de cover dan wat meneer de art director er van gaat maken met zijn liquify en clone tool. Die tools kan hij (waarschijnlijk een hij, ja) voor mijn part ergens steken waar de zon niet schijnt en ik denk dat deze mening door menig wijf wordt gedeeld. Dat hoop ik alleszins, anders weet ik even niet in wat voor vreemde wereld we leven.

By the way, het plusmodel in het midden heet Crystal Renn en heeft zelf een eetstoornis overwonnen. Toen ze pas begon als model heeft ze zich blijkbaar volledig uitgehongerd om het toch maar te kunnen maken. Ze heeft die eetstoornis overwonnen, maar doet nu nog altijd wat ze graag doet: model zijn. Zo mogen er ook meer zijn.

You Might Also Like

  • Aline

    Deel ik, die mening. Ergens vind ik het wel geruststellend dat de modellen “gewoon” zijn en niet zo hyperslank als programma’s als Next Topmodel suggereren (die zijn echt zo graatmager, dat ziet er echt ongezond uit). De volgende stap is dat we gewoon zien hoe ze zijn – ze zien er prima uit zo, toch?

  • la merlette blanche

    Hier nog een wijf dat uw mening deelt 🙂
    Ik zou bijna medelijden krijgen met die eerste…

  • Ria

    Als ik heel eerlijk ben, vind ik die linker echt veeeeeeeeeel te mager. Dat kan nooit gezond zijn. En die andere 2 vallen voor mij toch ook echt in de categorie superslank. Dus als jij er ook zo uitziet: niks mis mee. Kan nog best een paar kilo bij zonder dat het storend wordt. Of ongezond.

  • Nele84

    Hulde!

  • Zjizjipke

    Amen! Die linkse is véél te mager, echt niet mooi meer! Die andere twee zien er veel beter uit, nog heel slank, maar mooi slank…

  • Demoiselle Do

    Ik vind dat kledingmerken dringend eens wat beter moeten kijken naar de algemene uitstraling en de vormen van een model, dan enkel zo te focussen op gewicht. Wat magerder of wat voller, als de kleding en het model maar bij elkaar passen.

  • Pin It on Pinterest