Gelezen

Bird by Bird

Bird by birdOoit schrijf ik een boek. Dat staat vast. Wel, eigenlijk heb ik al wat boeken geschreven, mijn NaNoWriMo gevalletjes, maar dat telt niet echt. Of wel? Het is een twijfelgeval, laten we het daar bij houden. Tot ik ooit een echt boek schrijf, lees ik over boeken schrijven. Niet al te vaak, maar zo af en toe een keertje. Anders lees je te veel over hetgeen je wil doen en doe je hetgeen wat je wil doen te weinig. Foute boel dus. Vorig jaar las ik On Writing van Stephen King en dat is een dikke aanrader voor iedereen die een beetje fan is van Stephen King omdat het deels autobiografie is en het is ook een dikke aanrader voor iedereen die graag schrijft omdat de grootmeester himself er heel wat nuttige tips in geeft.

Dit jaar hou ik het ook weer op één boek over schrijven. Twee zou namelijk te veel ideeën te weeg brengen en dat is nooit goed. Nee. Echt. Via een van de podcasts waar ik naar luister, kwam ik terecht bij Bird by Bird van Anne Lamott. Een boek over schrijven, werd er gezegd, maar ook met veel wijsheden over het leven. Ik las de sample op mijn Kindle en besloot dat ik het volledige boek ook moest lezen. Anne Lamott heeft namelijk een geweldige schrijfstijl vol kurkdroge humor, het soort humor dat mij wel ligt. Ik wou hier graag een paar quotes overtypen, maar toen ik daaraan begon, besefte ik dat ik het halve boek aan het overtypen was. Dat is ook niet meteen de bedoeling uiteraard. Haar schrijfstijl is echt schitterend en ik heb me afgevraagd of haar romans in dezelfde stijl geschreven zijn. Tot nu toe heb ik verder niets van haar gelezen, maar wie weet komt dat nog wel.

Het fijne aan dit boek is dat Lamott het schrijversbestaan voorstelt zoals het is. Het is geen rozegeur en maneschijn. Het is hard werken, iedere dag een beetje, bird by bird. Het komt er allemaal op aan dat je moet beginnen, zonder te lang stil te staan bij van alles en nog wat. Je eerste draft zal altijd verschrikkelijk zijn. Altijd. Het enige wat mij een beetje stoorde aan het boek is dat de grote meneer daarboven in de hemel er nogal vaak wordt bijgehaald. Of mevrouw, want Anne Lamott verwijst naar God als een zij. Soit. Veel verwijzen naar God is iets dat Amerikaanders graag doen, maar voor mij is dat niet echt van doen.

Na het lezen van dit boek begon ik heel voorzichtig mijn NaNoWriMo schrijfsel van vorig jaar opnieuw te lezen. Een paar pagina’s maar en ja, een eerste draft tegen driehonderd per uur geschreven is inderdaad een gedrocht. Een monsterlijk, afzichtelijk, gedrocht met etterende zweren en zinsconstructies die op niets slaan. Och ja. Nog een paar jaar wat gedrochten schrijven en wie weet komt er dan iets interessants uit. Wie weet. Maar ooit, ooit, schrijf ik een boek. Ooit.

You Might Also Like

  • Wapiti

    En ik koop dan dat boek. Dat staat wel vast. Ooit!!!

  • Pin It on Pinterest