Gebeurd

#blogestafette

Vroeger, back in the day, werden “tags” gewoon “stokjes” genoemd. Estafette-gewijs werden die stokjes dan doorgegeven van blogger naar blogger. Een soort #blogestafette dus. Of je kan het ook vergelijken met tikkertje. Dus toen ik een berichtje kreeg van Kim met “Tikkie, jij bent em!” er in, wist ik hoe laat het was.

Uiteraard hoort er ook een opdracht bij zo’n stokje. Hoe kan het ook anders?

“Vijf dingen die je altijd wilde weten over Kathleen maar die je nooit durfde vragen”

Het is een beetje moeilijk om in te schatten wat jullie willen weten, maar ik ga gewoon verder in de stijl van de Sunshine Award van vorige week en bezorg jullie een hele hoop onzin over mezelf die jullie eigenlijk gewoon niet willen weten. Zo gaat dat dan.

  • Ik wil veel doen, veel afspreken met leuke mensen, veel maken, veel schrijven, veel tekenen, veel bijberoepen, veel lezen en daardoor ga ik regelmatig over mijn grens, waardoor ik serieus kan crashen, soms zelf met een flauwvalsessie tot gevolg. De keerzijde die jullie meestal niet te zien krijgen. Tegenwoordig probeer ik daar anders mee om te gaan en op tijd op de rem te gaan staan, maar het lukt me nog altijd niet goed al ben ik niet meer flauwgevallen sinds januari 2013. Hout vasthouden.
  • Telefoneren en Kathleen, dat gaat nog altijd niet goed samen. Het blijft iets wat ik absoluut niet graag doe en waardoor ik al eens tilt sla. Soms als de telefoon rinkelt, sla ik zo hard in paniek (Waaah! Mijn telefoon maakt geluid! What to do? What to do?) dat ik het rode inleg-knopje intoets in plaats van het groene opneem-knopje. Dus als u ooit naar mij belt en ik leg af, dan heeft dat niets met u te maken, maar vooral met mijn tilt-slaand brein. Mijn oprechte excuses alvast.
  • Ik heb een bloedhekel aan bananen. Het ligt hem vooral aan de textuur, niet zo zeer de smaak. Toen ik dat voor de eerste keer aan Het Vriendje probeerde uit te leggen gebruikte ik het woord “plappig”. Het is niet hard genoeg om er op door te bijten en te knabbelen, maar het is ook niet zacht genoeg om gewoon door te slikken. Plappig dus. Zo’n voedsel brengt mij in de war. Idem voor yoghurt met stukjes fruit er in.
  • Soms vind ik het juiste woord niet om iets te omschrijven en dan verzin ik er gewoon een woord voor. Voorbeeld: zie vorige puntje. Plappig. Taalpuristen zijn daardoor niet altijd mijn beste vriendjes en misschien is het maar goed ook dat ik de journalistiek niet ben in gegaan. Ik zou menig eindredacteur grijze haren hebben bezorgd. Lalalalaaa.
  • Ik vind cijfers in het Nederlands niet logisch. Vijfentwintig. Twenty five. Tuttugu og fimm. Vingt cinq. Veinticinco. Waddefok Nederlands?! Niet. Logisch. Daardoor heb ik dus belachelijk veel last van het omdraaien van cijfers en daardoor zal ik dus nooit of te nimmer de Nobelprijs voor Wiskunde in de wacht slepen. Nope. Nope. Nope. Ik ben duidelijk meer een taalmens dan een wiskundemens want ik kon in alle talen zonder Google Translate vijfentwintig zomaar vertalen uit mijn hoofd. Ha! Take that, wiskunde!

En dan is het de bedoeling om mijn drie favoriete bloggers te taggen… uhm… te tikken? Drie favoriete bloggers noemen is moeilijk! Neem dat maar van mij aan. Mijn feedreader puilt uit van de fijne, grappige en getalenteerde mensen aan wie ik allemaal graag die stokje zou willen doorgeven. Dit zijn de uiteindelijke slachtoffers geworden. 😉

  • Kelly van Ma vie en vert omdat dat een toffe madame is die toffe dingen doet met groene dingen en zo. Altijd interessant om te lezen.
  • Romina van Big City Life. Een nieuwkomertje in mijn feedreader, maar nu al een blijvertje. Ik heb me al vaak moeten inhouden om niet luidop te lachen met de wilde avonturen van Romina.
  • Team Confetti. Mo! Tetkees! Leuke spulletjes! Lijstjes! Getekende antwoorden op vragenlijstjes! Ik word altijd een beetje vrolijk van deze blog. Meike en Olga, jullie mogen zelf uitvechten wie met het stokje gaat lopen. 😉

Tikkie! Jullie zijn ’em!

You Might Also Like

  • Kapucijnaap

    JAAA van die bananen!

  • Karlijn

    O dit is tof. Zo lang blog ik nog niet, maar ik houd van tikkertje 🙂 Leuk gedaan. En als ik bij mijn ouders ben neem ik de telefoon nooit op, ik heb gewoon een gruwelijke hekel aan dat ding.

  • Romina

    w00p! Zo ferm. Even geduld wel, ik sta achter met mijn stokjes. ‘t Is de schuld van #projectblogboek 😉

  • Evy

    Wat herken ik mezelf in “cijfers in het Nederlands zijn niet logisch”!

  • Valentijn

    Ha, dat cijfers tellen herken ik ook. In mijn hoofd denk ik dan ook in termen van “twintigenvijf” ofzo, veel logischer.

  • olga

    Hahaha, ik word tegenwoordig elke week aangetikt! Deze week werd ik aangetikt voor het ik-hou-van-meuk stokje. Gaat over tweedehands vondsten. Ook erg leuk!
    Misschien heb ik volgende week tijd voor dit stokje. 😉

  • Bart

    Dat telefoneren is zo herkenbaar… en mijn beste vriendin sms’t niet graag, wat het er niet makkelijker op maakt

  • Elisse

    Whaaa, ik herken me in het telefoneren-probleem zo hard! Ik haaat telefoneren. En da’s niet zo handig wanneer je een journalist (in opleiding) bent, oeps.

  • Sunshine Blogger Awards ofte Blogestafette ofte dingen die ge nog niet wist over mij | Big City Life

    […] Waarom moeilijk als makkelijk ook kan? Luiheid boven alles! De tweede die mij tikte is Kathleen. Ga daar kijken, snuister rond en geniet van wat ze te bieden heeft. Laat mij het u zeggen: moest ik artistiek […]

  • Stephanie

    Ik heb ook zo’n enorme hekel aan telefoneren. Meestal neem ik gewoon niet op. Ze moeten maar mailen of smsen… 😉

  • olga

    Ik heb ‘m gedaan en andere mensen aangetikt. 🙂

  • #blogestafette: 5 dingen die je altijd wilde weten van Kelly, maar nooit durfde vragen | Ma vie en vert

    […] van mijn favoriete blogsters, Kathleen van Verbeelding, gooide een stokje naar mijn hoofd. Een stokje is, in de wereld van bloggers, een opdracht die je […]

  • Pin It on Pinterest