Gebeurd

Het begin van acht maanden

Vorige week woensdag had ik mijn laatste werkdag bij het hoofdberoep. Het voordeel van een uitgerekende datum wat later op het jaar is dat je je vakantiedagen kan opsparen en tegen je moederschapsrust kan plakken. Wat ik dan ook gedaan heb. Dat zorgt er dus voor dat ik een paar weken eerder thuis kan zijn dan verwacht.

En ik ga ook wat langer thuis zijn dan de gemiddelde vijftien weken moederschapsrust. We hebben een plekje voor Beebje bij onze favoriete kinderopvang weten te bemachtigen. Alleen komt dat plekje pas na de Paasvakantie vrij. Dus moesten we een paar maanden extra zien te overbruggen. Plus, ik mag mijn ouderschapsverlof niet deeltijds opnemen omdat ik een bijberoep heb. Aah… regeltjes. Daarom neem ik aansluitend aan mijn moederschapsrust voltijds mijn ouderschapsverlof op. In totaal ga ik dus een zeven à achttal maanden thuis zijn om te zorgen voor Beebje. En dat is zelfs na een week thuis nog niet helemaal tot me doorgedrongen. Acht maanden.

De laatste keer dat ik zolang niet naar school ging of niet moest werken is geleden van het schooljaar 2003-2004 toen ik in IJsland zat als AFS uitwisselingsstudent. En ja, misschien moest ik daar wel naar school gaan, maar ik had al mijn diploma middelbare school op zak, dus school, dat maakte allemaal wat minder uit. Acht maanden. Het is nog niet helemaal tot me doorgedrongen, om eerlijk te zijn. Maar ik besef dat het een luxe is en dat ik mijn beide pollekes hiervoor moet kussen.

Die eerste week heeft me alvast geleerd dat ik moeite heb met niets doen. Maar dat is uiteraard niets nieuws. En ik wil ook graag bezig blijven, aangezien die laatste maand dat je wacht op je Beebje anders tergend traag gaat. Sowieso, wachten op eender wat zorgt ervoor dat de tijd tergend traag gaat. Ja, het zou de ideale moment zijn om dagen aan een stuk in mijn pyjama rond te lopen en eindeloze hoeveelheden seriekes te kijken op Netflix, maar dat wil ik precies liever houden voor na de bevalling. Nu wil ik nog eventjes de dingen doen die ik graag wil doen.

Dus maakte ik vorige week woensdag een lijst met alle zaken die ik nog wil, kan en moet doen voor Beebje van zich laat horen. Iedere dag kies ik daaruit één of meerdere items en dan hou ik mij daarmee bezig. Het zijn geen gigantische to do’s, maar kleine dingetjes die ik nu kan doen en die me hopelijk wat tijd besparen eens Beebje er is, dingen die gewoon in orde moeten zijn voor de bevalling (*kuch* geboortekaartje) of die ik gewoon leuk vind en waarvoor ik hoogstwaarschijnlijk geen tijd meer zal hebben met een kleine spruit. En maak je geen zorgen, op die lijst staan evenzeer dingen zoals dutjes doen, bloggen en lezen, maar ook koffers pakken voor het ziekenhuis en nog wat freezer meals maken in onze semi-functionele keuken. Er is dus zeker ook aan me-time gedacht, want ik heb horen waaien dat die zeldzaam gaat worden. Wacht maar!

Ik had schrik dat ik me de afgelopen week zou vervelen en eindeloos door verschillende social media zou blijven scrollen of in een zwart gat zou wegzinken, maar week één zit erop en ik heb me al goed weten bezig te houden. Uiteraard begon mijn “vakantie” met een stevige snotvalling. Uiteraard. Hoe kan het ook anders? Maar dat hield me niet tegen om alvast wat babykleedjes te naaien in goed gezelschap, een paar blogberichten te schrijven en in te plannen, mijn koffer al te pakken voor het ziekenhuis (de hoogstnoodzakelijke spullen staan al klaar, niet overdrijven), nog eens goed te gaan shoppen en de nodige dutjes te doen. Dat laatste spreekt voor zich.

You Might Also Like

  • Zjizjipke

    Zalig vooruitzicht!!! Ik heb genoten van vijf maanden met onze zoon en die waren veeel te snel om 😉

  • Carrie

    Ik heb net hetzelfde gedaan en geloof me, het is zalig om lang bij je kleine wonder te kunnen zijn. 15 weken is echt veel te weinig!
    Ik wou oorspronkelijk ouderschapsverlof in 4/5 opnemen maar dat mag dus idd niet met een bijberoep. Dus heb ik ook 2 maanden ouderschapsverlof aan mijn bevallingsverlof geplakt (ook omdat borstvoedingsverlof niet betaald zou zijn bij mij). In totaal net iets meer dan 6 maanden thuis geweest. Zalige luxe! Geniet ervan!
    (En btw, je bijberoep mag je wel opnieuw starten tijdens je ouderschapsverlof, maar dat wist je misschien al?)

  • Eef

    Bij de oudste was ik om dezelfde reden als jij 6 maand thuis, om na 2 weken werken 3 weken bouwverlof te hebben. Bij de jongste heb ik bewust gepland dat ik 8 maand thuis was. Zalige tijd!

  • Dorien

    Leuk dat je wat extra tijd kan nemen, zeker nu het ook extra spannend begint te worden. 😀 Geniet nog van je me-time! Mooie kleertjes had je gemaakt; dat kleintje gaat de start van z’n leventje meteen in stijl kunnen doorbrengen!

  • trijnewijn

    Ik kon er niks aan doen, ik proestte het even uit bij het idee dat je na je bevalling wel naar serietjes zou kijken. En meteen daarna wenste ik je uit het diepst van mijn hart een betere start toe dan ik had als mama. En bedacht me dat niet iedereen zo zot is om te verhuizen twee maanden na de komst van een (tweede) baby. Dus eigenlijk wens ik je dat je gewoon keihard wél tijd hebt om series te kijken nà je bevalling. Om met beebje in je armen en dat zalige babyhoofdgeurtje in je neus voor je uit naar een schermpje te kunnen staren en zelfs ongeveer te kunnen volgen wat er gebeurt, terwijl ukkie drinkt/een boertje laat/nood heeft aan knuffels. Erge pakketitis vermindert eens zo snel als dat kleintje dicht bij jou kan zijn en je er zelf met je gedachten niet al te hard bij bent, ontdekte ik bij mijn tweede…
    Ik wens je 8 mooie intense maanden vol met allerlei soorten liefde voor elkaar toe!

  • zwartraafje

    Haha, ik heb zelf al wat jaren gehad om te wennen aan dat thuis zitten en niet veel (kunnen) doen maar ik kan me voorstellen dat het een groot contrast is wanneer je anders de hele dag op de been bent. Geniet nog maar even van die me-time én vervolgens van die acht maanden met beebje. Mijn schoonzusje zit even lang thuis als jij vermits ze als leerkracht haar ouderschapsverlof ook in één keer moet opnemen. Wel leuk voor mij want dat betekent dat ik de komende maanden vaak mijn metekindje kan gaan bewonderen. Ze wonen echt vlak bij ons dus ik doe mijn uiterste best om het niet te vaak te doen. Stel je voor dat ze anders binnenkort tegen dat kindje zeggen ‘Hier is Tante Liesbet – jouw stalker’. 🙂

  • Pin It on Pinterest