Gelezen

The Couple Next Door

Ik besloot even geen romantische boeken meer te lezen en voor iets anders makkelijk leesbaar te gaan. Een thriller. De enige thriller die ik op mijn te lezen lijstje had staan was The Couple Next Door van Shari Lapena, dus de keuze was snel gemaakt.

Anne en Marco Conti zijn gelukkig getrouwd en hebben een zes maanden oud dochtertje. Ze worden uitgenodigd door hun buren voor een etentje, maar helaas zegt hun babysit last minute af. De Conti’s besluiten de babyfoon mee te nemen naar de buren en om het halfuur even te gaan checken of alles in orde is met hun dochtertje. Alles gaat goed, tot ze ‘s nachts terug thuis komen. De voordeur staat open en hun dochtertje is spoorloos verdwenen. De politie wordt erbij gehaald en detective Rasbach zet zijn tanden in de zaak.

Meestal lees ik eerst een sample op mijn Kindle voor ik het boek besluit te kopen. Als die sample me niet aanspreekt, dan koop ik het boek niet. Logisch, toch? Het eerste hoofdstuk van die boek was een ramp. Serieus. De schrijfstijl, de vertelstijl,… Ik vroeg me af of ik een verhaal geschreven door een tienjarige. Djeeses. Wat me vooral stoorde waren de zinnen die iedere keer begonnen met de voornaam van het personage. Rasbach deed dit. Rasbach keek naar daar. Rasbach deed dat. Holy crap! Ieder zichzelf respecterende schrijver weet dat je af en toe eens moet afwisselen omdat je verhaal anders héél houterig wordt. En lezers begrijpen het echt wel als je even een zin begint met “hij” of “de detective”. Echt. Zo stom zijn ze niet. Dat heel het eerste hoofdstuk op die manier door de eindredactie is geraakt, begrijp ik nog altijd niet. Laat staan dat een boek met zo’n eerste hoofdstuk gepubliceerd is geraakt.

Dus nee, zo’n sample, daar zou ik normaal gezien niet het hele boek van hebben gekocht, nee. Alles behalve zelfs. Maar ik sprak de gevleugelde woorden: “Je gaat zien, X heeft het gedaan!” tegen Het Vriendje ergens tijdens een nachtvoeding terwijl ik de sample las. Jawel. Bij een thriller of een detective probeer ik altijd mee te denken en te raden hoe de vork aan de steel zit. Het is sterker dan mezelf. Vaak zit ik er ook boenk op. Daarmee dat ik niet graag thrillers lees. Op de koop toe waren we op de moment dat ik aan dit boek begon, volop aan het vijfde seizoen van Elementary bezig, dus ik was in detective modus. En ik moest toch weten of ik gelijk had, niet? Er is maar één manier om dat te weten te komen en dat is door het boek te lezen. Dus deed ik dat maar.

Conclusie: ik las het boek uit om uiteindelijk te ontdekken dat ik inderdaad gelijk had. Ha! Ik moet wel zeggen dat dit het eerste boek is waarbij ik binnen de eerste tien procent de dader al kan aanduiden met motief en al. Dus dat zegt genoeg. De schrijfstijl en de vertelstijl werden een beetje beter naarmate het boek vorderde, maar het is alles behalve een literair hoogstandje. Volgens zijn er verhalen gepubliceerd door tieners op Wattpad die beter zijn geschreven dan dit. Het plot is zo voorspelbaar als het maar kan zijn. De personages zijn zo plat als een stel pannenkoeken en het enige in heel het boek dat duidelijk omschreven werd en dat ik zo voor ogen kon halen waren het interieur van het huis van de Conti’s en de decolleté van de buurvrouw.

Dat boeken als deze bestsellers worden, daar stel ik mij toch altijd vragen bij. Het is een saai, slecht geschreven, voorspelbaar en niet bijster origineel boek. Punt. Ik heb een paar keer stevig moeten doorbijten om het uit te lezen en achteraf gezien had ik het boek misschien beter opzij gelegd. Maar ja. Koppig zijn, ik ben daar goed in. Dat ik ooit een tweede boek ga lezen van Shari Lapena, dat betwijfel ik dan weer ten zeerste.

Ik las het boek in het Engels, maar de Nederlandse vertaling is ook beschikbaar in de betere boekhandel of online onder de titel Het Stel van Hiernaast. Het boek is trouwens in absurd veel talen vertaald. Dit geheel terzijde.

You Might Also Like

  • Hanne

    Ik las het boek door goede recensies op Hebban, maar ik vond het ook niks speciaal. Als je naar vlot lezende detectives/thrillers zoekt, kan ik de Frieda Klein reeks van Nicci French aanraden. Over het algemeen geen grote Nicci French-fan, maar deze reeks is zo vlot geschreven, zonder de typische personages.

  • Pin It on Pinterest