Gebeurd

De zoektocht naar een nieuwe leesroutine

De maand juni stond voor mij helemaal in het teken van zoeken naar nieuwe routines. Sommige routines hadden we hier ten huize snel onder de knie. De ochtendroutine? Een eitje. We doen van verdeel en heers. Maar dan zijn er andere routines die wat moeilijker onder de knie te krijgen zijn.

Compleet random bedenking: hoe goed passen die lampionnekes bij de cover van dat boek? Match made in heaven, gasten! Match. Made. In. Heaven. 😀

De leesroutine bijvoorbeeld. Toen Het Meneertje nog piep was, las ik tijdens de nachtvoedingen. Eens die weg begonnen vallen, viel ook mijn nachtelijk leesmomentje weg. En ik leek maar geen moment te kunnen vinden om me neer te zetten en een boek te lezen. Daarnaast was het ook wat moeilijker om me te concentreren op een boek. Netflix was lange tijd mijn beste vriend. Eens zoonlief naar de opvang begon te gaan, wilde ik uiteraard eerst tienduizend andere dingen doen. Ik moest mijn creatief ei kwijt! Lezen stond nog niet heel hoog op mijn prioriteitenlijstje. Shocker van formaat. I know!

Intussen was Het Vriendje keihard terug aan het lezen geslagen. Hij plande avonden in waarop hij las. Punt. Zo eenvoudig was het. Sommige van die avonden deed ik mee. Andere zat ik uren en uren en uren doelloos te scrollen door social media. Maar door zijn planning begon ik wel wat meer te lezen en begon de leeskriebel terug te komen. Dat was zeker al iets!

Maar toen ging ik dus niet terug werken. De reden waarom ik zoveel kon lezen de afgelopen jaren, was omdat ik iedere dag van deur tot deur 45 minuten onderweg was waarvan ik een dik kwartier op de trein zat en zeker een tiental minuten stond te wachten op de trein in kwestie. Dat ‘s ochtends én ‘s avonds. Dat geeft je bijna een uur leestijd per dag, wat belachelijk veel is. En dan hebben we het nog niet over de vertragingen die al eens voor wat extra minuten leestijd zorgden. En dan was er nog een halfuur lezen voor het slapengaan, wat door vermoeidheid en het delen van onze slaapkamer met Het Meneertje zo goed als weggevallen is.

Soit. Eén van de routines waaraan ik sleutelde deze maand van de leesroutine en nee, ik ben er lang nog niet. Het is nog geen routine te noemen, want er zit nog niet echt een regelmaat in. Maar het is wel een goed begin en goed begonnen is half gewoon, toch?

Iedere avond nadat we gegeten hebben en Het Meneertje in bed ligt, vraag ik aan Het Vriendje wat de planning voor de avond is. Als het voor hem een leesavond is, dan zitten we gezellig samen in de zetel te lezen. Als het voor hem een hobby-avond is, wat vaak gamen betekent, dan trek ik mij terug op de hobbykamer en installeer ik mij in de gele zetel om daar een beetje te lezen. Als het een avond is waarop Het Meneertje besluit dat zijn bed lava is en er geen leestijd overblijft… Tsja. Tant pis zoals ze zeggen. Niks aan te doen.

Niet voor de televisie blijven hangen en niet eindeloos blijven scrollen door social media, blijft gewoon key om te lezen. Anderhalf uur lezen per dag zit er niet meer in, maar ik heb de afgelopen weken toch een paar avonden een uurtje gelezen. Hoera! Het helpt ook keihard dat het boek dat ik nu aan het lezen ben, Leah on the Offbeat door Becky Albertalli, heerlijk weg leest en lekker luchtig is. Daardoor heb ik zin om verder te lezen. Lezen doet lezen en al.

Zeg eens, jonge mama’s en papa’s, hoe doen jullie dat, lezen combineren met al de rest? Is het lezen helemaal gestopt bij jullie of zijn jullie er op de één of andere manier toch ingeslaagd een nieuwe leesroutine te vinden?

You Might Also Like

  • Tess

    Mijn uurtje middagpauze op het werk is heilig! Anders krijg ik nooit iets gelezen… En ja, doelloos surfen en tv kijken ‘s avonds gebeuren hier eigenlijk teveel!!

  • Moederschip

    Hier standaard een halfuur (op lucky days een uur) voor het slapen gaan. Ik vond het echt verschrikkelijk dat dit wegviel toen De Zoon nog op onze kamer sliep. 5 maanden lang niet kunnen lezen in mijn bed. Dat nooit meer 🙂

  • lilith

    Ik lees voor ik naar bed ga. Meestal een uur. Als ze me dat afpakken word ik lastig. Maar ik herinner me dat ik tot Dexter een jaar was helemaal zeker was dat ik nooit nog meer dan drie boeken per jaar zou lezen. Komt zeker weer goed! x

  • Hanne

    Sinds de e-reader lees ik weer vaker. Ik heb 2 kindjes van 1,5 en 4 en ben nu in mijn 27e boek bezig. Ik kan gemakkelijk lezen als ik mijn kleinste eten geef en ik blijf vaak ook een kwartiertje bij de oudste liggen tot hij slaapt (en als mijn boek heel spannend is, komt mijn vriend me soms zoeken omdat hij denkt dat ik ook in slaap gevallen ben). Dankzij de e-reader heb ik geen licht nodig. En elke avond lees ik minstens 20 blz in bed. Die 10 minuten maken het verschil niet tussen doodmoe en uitgeslapen, maar het zorgt er wel voor dat ik in een verhaal blijf en dus wil blijven lezen. Ik heb me sinds twee jaar aangemeld op Hebban en ik vind er gemakkelijk boeken die ik nog wil lezen, dus dat helpt ook. Niet meer doelloos zoeken in de bib welk boek het volgende is van een serie, maar echt heel gericht weten waar ik naar op zoek ben.

  • fieke

    Het eerste jaar als mama heb ik amper gelezen. Zelfs niet tijdens (nacht)voedingen. Ik ben pas terug beginnen lezen toen ik weer ging werken, omdat ik toen nog met de bus ging (een halfuur heen, een halfuur terug, soms nog langer door files). Sinds een dik jaar fiets ik naar het werk, en is mijn leestijd ook voor een groot stuk weggevallen, maar ik probeer wel elke avond voor het slapengaan te lezen. Dat deed ik pakweg een jaar geleden ook niet, omdat ik toen te moe was en meteen in slaap viel.
    Het plan is om binnenkort een ligzetel aan te schaffen voor buiten, zodat ik me buiten kan zetten met een boek, als J. buiten aan het spelen is. Ik zie dat al keihard zitten!

  • Katelijne Morreel

    Ik ga binnenkort ook niet meer pendelen… Het enige voordeel is inderdaad het lezen. Lezen doet lezen, dus doordat ik op de trein lees, lees ik ook ‘s avonds. Veel op vakantie gaan, dat helpt, niks zo zalig als in de tent liggen lezen met twee slapende kindjes naast mij.

  • Silke

    Kei leuk om dit stukje (en de comments) te lezen want erg herkenbaar. Wij hebben geen kabel en kijken hooguit af en toe eens een serie of een filmpje online. Ipv TV te kijken lezen wij ‘s avonds. Of doen we van ‘vergadering’ over onze nieuwbouw. Of doen we van opruim nadat de zoontjes een atoombom deden ontploffen (ze zijn 1 en 3). Of doen we van doelloos scrollen op sociale media als het een moeilijke dag was.

  • Goofball

    Ik moet toegeven dat het lezen bij mij effectief is stilgevallen sinds ik moeder ben. Dat valt ook samen met een andere job en pendelroutine: vroeger was ik parttime expact en zat ik dus uren op Thalystrein en avonden alleen in hotel.

    De eerste jaren heb ik echt geen nieuwe leesroutine gevonden behalve beetje op vakantie maar dan moet ik meestal een weghobbelende peuter richting zwembad in gaten houden. ‘k had me nochtans dit jaar voorgenomen minder doelloos op social media of voor tv te zitten ‘s avonds …wat lukt door meer Netflix te kijken. Ahum. Maar ik wil er nog wel altijd iets aandoen omdat ik ook het leesvoorbeeld aan mijn kinderen wil doorgeven. Ik wil dat ze me af en toe zien zitten met een boek, en niet enkel hun boekjes die we voorlezen. Maar wanneer dan. hmm.

  • Koen Van der Auwera

    Een dikke twee jaar geleden heb ik me voorgenomen om elke dag minstens 10 minuten te lezen. In het begin was dat effectief 10 min, ondertussen is meestal veel meer.
    Dat lukt nog steeds, en het zal je verbazen hoeveel je gelezen krijgt op die ‘elke dag 10 min’.

    Een aanrader!

  • Marijke (Sheena Blogt)

    Bij mij is het lezen volledig stilgevallen in de babyjaren van onze jongens.
    Ik lees net voor het slapengaan en normaal gezien doe ik dat elke avond, ongeacht hoe moe ik ben of om hoe laat ik in mijn bed kruip. De ene keer lees ik een uur, de andere keer tien minuten.
    Maar in het baby tijdperk was ik ZO uitgeput dat ik het lezen volledig geschrapt heb uit mijn avondroutine. Ik wou toen trouwens ook geen kostbare slaapminuten verliezen want mijn jongens hebben mij heel lang ‘s nachts gewekt en elke minuut slaap telde mee.

    Intussen zijn ze 4 & 6 jaar oud en is mijn oud leesritme weer hersteld waar ik héél blij om ben ?

  • Evi

    Mijn kinderen zijn nu (net) 2 en 4 en eind vorige zomer heb ik ‘lezen’ terug een vaste plek kunnen geven in mijn leven. Ik was altijd wel bezig in een boek, maar dat vlotte nooit. Dankzij mijn e-reader begon ik terug meer te lezen omdat ik die wat vaker vastnam dan een echt boek (ik blogde er toen ook over :-): http://evischrijft.be/over-boeken/de-e-reader-mijn-nieuwe-beste-vriend/). Ik moet nu elke week voor het werk naar Gent (vanuit Antwerpen) en dat is echt heerlijke leestijd!

  • Evi

    Dat komt terug hoor, die leesroutine. Net als jij las ik vooral ‘s nachts toen Tuur net geboren was. Daarna evolueerde het naar elke avond voor het slapengaan lezen. En dat probeer ik nu nog steeds vol te houden. Net als wat te lezen terwijl hij zijn middagdut doet. Verder probeer ik er ook op te letten om mijn e-reader steeds in mijn handtas te hebben steken. Dan kan ik op dode momenten (bijvoorbeeld wachten bij de dokter) ook wat lezen.

  • Hannes

    Ik kan enkel herhalen wat anderen hier reeds schreven: E-reader
    Het mist wat charme, en ik kan er mijn oude stapel niet-gelezen boeken niet mee wegwerken, maar het is gewoon praktischer.
    Ik heb hem mee als ik met de kinderen (of mijzelf) naar de dokter moet, als ik in eht gemeentehuis moet wachten, als ik,…
    Thuis in bad (lichter dan een gewoon boek om boven water te houden 🙂 ) of in bed (licht kan uit zodat mijn vriendin kan slapen, terwijl ik met het schermlicht van de e-reader kan voortlezen.

  • sarah

    Hier wordt amper nog gelezen. Door mezelf dan, that is. De kindjes hebben hun voorleesmomentje. Hun papa slaagt erin om het ontplofte huis en de afwas en de te maken brood-, fruit- en koekendozen weg te denken van zodra de kinderen slapen en met een boek in de zetel te kruipen.
    Ik kan dat niet. Eerst de klusjes afwerken voor ik me kan ontspannen. Pas in bed neem ik een boek vast. Ik lees dan drie keer dezelfde pagina en trek dan de conclusie dat ik geen flauw idee heb wat er op de pagina stond.

    Misschien is net dát dus belangrijk om nog te kunnen lezen: er prioriteit aan geven. To do’s mentaal aan de kant, boek in de hand.

    Of geduld hebben. Onze kinderen zijn net 4 jaar, 2 jaar en 4 maanden oud. Geen enkel kind slaapt door. Dat betert ooit. En dan wordt er weer gelezen.

  • Leen

    Wat een geniaal idee van uw vriend om leesavonden in te plannen gewoon. Ik doe dat wel met sporten (want anders komt dat er niet van), maar met lezen heb ik dat niet meer gedaan sinds de readathons van weleer…. En die tv afzetten ja zou ik ook wat vaker moeten doen ja 😀

  • Pin It on Pinterest